حجت الاسلام و المسلمین علی جاوید از اساتید حوزه علمیه قم در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در ساری با تسلیت به مناسبت سالگرد ارتحال علامه حسن زاده آملی (ره) اظهار داشت: در قرآن کریم می خوانیم: «قالَ لَهُ مُوسی هَلْ أَتَّبِعُکَ عَلی أَنْ تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْداً» (کهف: ۶۶)
وی افزود: پیغمبر اکرم (ص) می فرماید: هنگامی که حضرت موسی (ع) حضرت خضر (ع) را ملاقات می کند، پرندهای در میان آنها قطره ای آب را با منقارش برمی دارد و بر زمین می ریزد؛ خضر به موسی گفت: آیا رمز این صحنه را دانستی که کلاغ به ما چه می آموزد؟ کلاغ به ما می آموزد علم ما در مقابل علم پیامبر آخرالزمان، قطره ای در برابر دریای بی کران است. (بحار الانوار، جلد ۱۳، صفحه ۳۱۲ از کتاب ریاض الجنان)
استاد حوزه علمیه قم بیان کرد: حضرت موسی (ع) همراهی خودش را با اجازه حضرت خضر (ع) آغاز می کند، چنانچه آیه قرآن بیان می کند که حضرت موسی (ع) می گوید: «هل أتّبعک» یعنی خود را شاگرد و خضر را استاد خود معرفی می کند، از این رو علم، استاد را به غیب پیوند می زند؛ از این رو تعلیم استاد، مایه رشد خود است.
وی با اشاره به روایت نبوی «العلماء ورثة الأنبیاء» اظهار کرد: اگر کسی می خواهد راه علم و عالم و امثال حسن زاده آملی (ره) را ادامه بدهد، باید این مسیر را طی کند و باید بداند که طیّ این راه چگونه انجام می پذیرد، میتوانیم از ادامه آیه مزبور استفاده کنیم؛ آنجا که حضرت خضر (ع) به موسی (ع) می گوید: تو هرگز نمی توانی نسبت به همراهی من صبر پیشه کنی. «قالَ إِنَّکَ لَنْ تَسْتَطِیعَ مَعِیَ صَبْرا وَ کَیْفَ تَصْبِرُ عَلی ما لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْرا» در ادامه حضرت موسی (ع) پاسخ می دهد: «قالَ سَتَجِدُنِی إِنْ شاءَ اللَّهُ صابِراً وَ لا أَعْصِی لَکَ أَمْرا» حضرت خضر (ع) بیان می دارد: «قالَ فَإِنِ اتَّبَعْتَنِی فَلا تَسْئَلْنِی عَنْ شَیْءٍ حَتَّی أُحْدِثَ لَکَ مِنْهُ ذِکْرا»
حجت الاسلام و المسلمین جاوید با اشاره به اهمیت شناخت مربی و معلم از ظرفیت شاگرد، تصریح کرد: ظرفیت انسان در علم آموزی متفاوت است و حتی شخصیت بزرگی همانند موسی که از پیامبران اولوالعزم بوده است، توان و استقامت کارهای حضرت خضر (ع) را ندارد؛ در هر سه کاری که از حضرت خضر (ع) مشاهده نمود، اعتراض می کند؛ هم در خراب کردن کشتی، هم کشتن کودک و هم تعمیر آن دیوار.
استاد حوزه علمیه قم یادآور شد: ارزش علم به این است که رشد علم بدون صبر در تمام مشکلات زندگی میسر نیست، رشد علمی بدون صبر ممکن نیست. آگاهی، صبر انسان و ظرفیت انسان را بالا می برد. «وَ کَیْفَ تَصْبِرُ عَلی ما لَمْ تُحِطْ بِهِ خُبْرا» اگر واقعا میخواهیم احاطه علمی و آگاهی داشته باشیم و صبر بیشتر کسب کنیم و به جامعه خدمت کنیم، باید صبر داشته باشیم.
وی افزود: معصوم(ع) در دعای خود به طلب آن علمی از خداوند متعال تقاضا می کند که برای فرد و جامعه و مردم مفید باشد؛ «أعوذ بک من علم لا ینفع» خدایا از علم غیر مفید به تو پناه می برم. اگر می خواهیم در مسیر این علمای بزرگ قرار بگیریم، باید صبر، ظرفیت و رشد در مقابل مصائب داشته باشیم؛ همان مصائبی که علمای بزرگوار آنها را تحمل کردند و ما نیز باید پیرو آنها باشیم.
حجت الاسلام و المسلمین جاوید اضافه کرد: علامه حسن زاده آملی (ره) از جهت تقوا، وارستگی، علم و جهات گوناگون دارای جایگاه والایی هستند، سخن از ایشان گفتن، زیره به کرمان بردن است، ایشان به تمام معنا هم در مسائل معنوی و هم مسائل علمی، هم مسائل اخلاقی، هم تهذیب و هم ذیّ طلبگی نمونه بی نظیر بودند، کمتر کسی را مانند ایشان سراغ دارم که هم در علم، ادب، اخلاق، رفتار، کردار، حسنات، گفتار و هم در زندگی شخصی اینگونه مقید به احکام و اخلاق بوده باشد و اینچنین شاگردپروری کرده باشد، ایشان بی نظیر بودند، اگر طلبه های امروز و اساتید ما سنت این بزرگوار را در پیش بگیرند، حتما آینده حوزه درخشان خواهد بود، ما در این زمانه احتیاج مبرم به حسن زاده ها داریم، اگر ایران و جهان بخواهد گلستان بشود، حسن زاده ها را باید در حوزه بپرورانیم و راه ایشان را ادامه بدهیم.
وی تصریح کرد: برای علامه حسن زاده آملی شدن، اگر چه «استاد» تأثیر دارد، اما بیش از همه، این امر وابسته به خود شخص است و نیاز فردی خود شخص مهم است، اگر دنبال راه و روش استاد جوادی آملی هستم، باید به طور فردی این راه را دنبال کنم، اما اینکه بنشینیم تا حوزه من را تغییر بدهد، این امر امکان ندارد، اگر علامه حسن زاده آنگونه رفیع شد، چون خودش رشد و تلاش کرد. نزد اساتید بزرگ نیز شاگردی کرد و در راه شاگردی کردن، مجاهدت نمود و با تلاش خود به آن جایگاه منیع رسید.
استاد حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: علامه(ره) روی خودش کار کرد؛ اول خودش را شناخت و بعد خدای خود را شناخت و بعد به این درجات رسید، اول تقوا را آنقدر جلو برد که به ورع و از آنجا به این درجات اعلی رسید، به نظرم در حوزه هر کسی و هر طلبه ای باید خودش پیشرفت بکند و منتظر نباشد که حوزه برنامه ای برای او ترتیب بدهد و او را تهذیب نفس بکند، اگر من شبانه روز در حجره بنشینم، تهذیب نفس پید نمی کنم، خودم باید خودم را بسازم و با قرآن و روایات اهل بیت و علما مأنوس باشم، با کتاب علما مأنوس باشم و به دانسته هایم عمل کنم، «تهذیب»، «عمل»، امام خمینی(ره) می فرمود: اگر طلبه ای می خواهد جهان را دگرگون بکند، باید علم و عمل و تهذیب نفس را در خود پیاده بسازد، اگر این سه را در خود رشد دهیم، هم مردم از وجود ما استفاده می کنند و هم خودمان به جامعه خیر و برکت می دهیم.
انتهای پیام. /
نظر شما